Η πορεία αυτή μας δίνει μια πλήρη εικόνα του Παγγαίου διασχίζοντας το βουνό από νότο προς βορρά και περνά από την άγρια βόρεια πλευρά του. Η διαδρομή ακολουθεί το καλά σημαδεμένο τοπικό μονοπάτι Ο4. Καλύτερη εποχή για αυτήν την διαδρομή είναι ο Οκτώβριος. Ξεκινάμε την πορεία από το χωριό Αυλή που βρίσκεται πάνω στην παλιά εθνική οδό Θεσσαλονίκης-Καβάλας. Βαδίζουμε αρχικά στον αγροτικό δρόμο που ξεκινά δίπλα από το περίπτερο με κατεύθυνση το χωριό Παλιά Αυλή. Μπορούμε να παρακάμψουμε αρκετές στροφές του δρόμου αν ακολουθήσουμε φαρδύ μονοπάτι που ανηφορίζει αριστερά από μικρό υδραγωγείο. Φτάνουμε στο εγκαταλελειμμένο χωριό σε 30' περίπου. Το μονοπάτι ανηφορίζει τώρα απότομα δίπλα από μια στέρνα, περνά θαμνώδη βλάστηση και μικρό δάσος από βελανιδιές και καστανιές βαδίζει για λίγα μέτρα σε αγροτικό δρόμο και βγάζει τελικά σε έναν άλλο δρόμο τον οποίο διασχίζουμε κάθετα ακολουθώντας το μονοπάτι στην απέναντι πλευρά του.(Σύνολο 30')
Ανηφορίζουμε σε ράχη με χαμηλή βλάστηση προσέχοντας να μην χάσουμε το μονοπάτι που σε ορισμένα σημεία γίνεται δυσδιάκριτο από την πυκνή φτέρη που σε ορισμένα σημεία φτάνει και το 2 μέτρα ύψος. Αρχικά βαδίζει δυτικά και αργότερα στρέφεται βόρια μπαίνει σε δάσος οξιάς και κατηφορίζει σε όμορφη ρεματιά. (Σύνολο 30-40') Τώρα, αρχίζουμε να ανεβαίνουμε μέσα σε εναλλασσόμενα δάση οξιάς και κέδρων διασχίζουμε κάθετα έναν δασικό δρόμο περνάμε μια μικρή ρεματιά και συναντάμε ένα φαρδύ μονοπάτι σαν δρόμο το οποίο και ακολουθούμε. Το μονοπάτι ανηφορίζει απότομα και τελικά σε ξέφωτο. Από εδώ και για τα υπόλοιπα 30' βαδίζουμε σε δάσος εξαιρετικής ομορφιάς με πανύψηλες οξιές (Fagus silvatica). Ακολουθούμε τα σημάδια στα δέντρα μια και το μονοπάτι είναι δυσδιάκριτο και φτάνουμε τελικά στο καταφύγιο Πεταλούδας (1600μ) προσέχοντας να μην μπερδευτούμε από δασικό δρόμο που ανοίχτηκε πρόσφατα. (Σύνολο 1.30')
Βγαίνουμε αμέσως σε δασικό δρόμο που ανεβαίνει από την Ελευθερούπολη προς το χιονοδρομικό κέντρο τον ακολουθούμε και σε λίγο συναντάμε στέρνα. Εδώ πρέπει να εφοδιαστούμε με νερό καθώς δεν θα βρούμε στην υπόλοιπη διαδρομή. Συνεχίζοντας στον δασικό δρόμο φτάνουμε τελικά σε 30' στο καταφύγιο Χατζηγεωργίου (1750μ). Μπροστά μας (νότια) φαίνεται η κορφή Μάτι (1950μ) και αριστερά η κορφή Αυγό (1900μ). Το μονοπάτι συνεχίζει νότια πίσω ακριβώς από το καταφύγιο ανηφορίζοντας σε μια πλαγιά, βγαίνει σε δρόμο και στρέφεται βόριο-δυτικά βαδίζοντας σε μια κόψη με θέα τις απόκρημνες ορθοπλαγιές του Δικορφου. Από εδώ η ψηλότερη κορφή προσεγγίζεται εύκολα σε 20'. Με οδηγό τα κολονάκια του Ο4 συνεχίζουμε στην κορυφογραμμή που στρέφεται τώρα νότια έχοντας στα αριστερά μας μια κοιλάδα που οδηγεί στο χωριό Ροδολίβος. Περνά κάτω από την κορφή Δίκορφο (1940μ) και στρέφεται δυτικά φτάνοντας σε χαρακτηριστικό διάσελο. (Σύνολο 1.30)
Ακολουθεί επίπονη κατάβαση σε απότομη πλαγιά που οδηγεί στην βάση μιας κοιλάδας στο χείλος μιας άγριας χαράδρας. Αν ακολουθήσουμε την κοιλάδα με νότια κατεύθυνση μπορούμε να κατεβούμε στο χωριό Πρώτη. Αρχίζουμε να κατηφορίζουμε βόρια προς την χαράδρα. Το μονοπάτι εδώ είναι λίγο δυσδιάκριτο, βαδίζει για λίγα μέτρα ανατολικά και αμέσως στρέφεται δυτικά μπαίνοντας σε πυκνό δάσος οξιάς όπου γίνεται καθαρό. Η υπόλοιπη διαδρομή γίνεται συνέχεια μέσα σε δάσος και είναι ιδιαίτερα όμορφη και ξεκούραστη. Το μονοπάτι βαδίζει συνέχεια βόριο-δυτικά παρακάμπτοντας τις απόκρημνες πλαγιές και τελικά αρχίζει να κατηφορίζει σε ομαλή ράχη βγαίνοντας τελικά από το δάσος. (Σύνολο 2 ώρες)
Βρισκόμαστε τώρα σε ένα αυχένα. Στα δεξιά μας φαίνεται καθαρά η Νικήσιανη ενώ αριστερά υπάρχει μικτό δάσος από έλατα και οξιές. Το σημαδεμένο μονοπάτι κατηφορίζει μέσα στο δάσος και οδηγεί τελικά σε 1 ώρα περίπου στο μοναστήρι της Εικοσηφοίνισσας. Από το μοναστήρι η Νικήσιανη προσεγγίζεται από αγροτικό δρόμο σε 1.30' (9 χιλιόμετρα). Εμείς κατηφορίζουμε δεξιά και σε λίγα μέτρα συναντάμε μονοπάτι που αρχικά βαδίζει ανατολικά και αμέσως στρέφεται βόρια μπροστά από πέτρινο χτίσμα. Στην αρχή είναι λίγο δυσδιάκριτο αλλά γρήγορα καθαρίζει. Αρχικά κινείται σε θαμνώδη βλάστηση ενώ αργότερα περνά από δάσος με καστανιές κατηφορίζει απότομα μέσα από νεροφαγώματα και τελικά βγαίνει από το δάσος σε χαρακτηριστικό ξέφωτο με τεράστιες καστανιές. Από εδώ κινούμαστε με βόρια κατεύθυνση μέσα από πυκνή φτέρη και φτάνουμε τελικά στο μοναστήρι του Αγίου Δημητρίου. Η άσφαλτος μας οδηγεί τελικά (2 χιλιόμετρα) στην Νικήσιανη ένα από τα πιο ζωντανά και με πλούσιες παραδόσεις Μακεδονικά χωριά. (Σύνολο 1-1.30 ώρες)
Επιστροφή με τοπικό ΚΤΕΛ στην Ελευθερούπολη και από εκεί για Καβάλα ή Θεσσαλονίκη.