Στην διαδρομή αυτή μας δίνεται η ευκαιρία να γνωρίσουμε την άγνωστη νότιο-ανατολική πλευρά του Ολύμπου και να ανεβούμε στην κορυφή Καλόγερος (2701μ) με καταπληκτική θέα στις ψηλές κορυφές και την άγρια χαράδρα του ποταμού Ενιπέα. Η διαδρομή μπορεί να χωριστεί σε δύο ημέρες με διανυκτέρευση στην τοποθεσία Λιβαδάκι (2100μ). Εκεί υπάρχει μικρό καταφύγιο όπου μπορούμε να διανυκτερεύσουμε αφού πάρουμε τα κλειδιά από τον ΕΟΣ Λιτοχώρου. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει πουθενά νερό και πρέπει να πάρουμε από το Λιτόχωρο αρκετό για ολόκληρη την πορεία. Μέχρι την τοποθεσία Άνω Τσουκνίδα (1400μ) όπου είναι και τα σύνορα του εθνικού δρυμού Ολύμπου υπάρχουν δύο εναλλακτικές διαδρομές. Η πρώτη ξεκινά από τον Άγιο Ιωάννη 6 χιλιόμετρα νότιο-δυτικά του Λιτοχώρου και η δεύτερη λίγο έξω από το Λιτόχωρο. Η διαδρομή από τον Άγιο Ιωάννη πρέπει να προτιμηθεί αν έχουμε μεταφορικό μέσο (το μεγαλύτερο μέρος του δρόμου έχει γίνει άσφαλτος) καθώς κερδίζουμε υψομετρικά περίπου 500μ.
Παραλλαγή Α: Λιτόχωρο - Άγιος Ιωάννης - Άνω Τσουκνίδα Από την κεντρική πλατεία του Λιτοχώρου ακολουθούμε τον δρόμο που ανηφορίζει δεξιά από το ΚΤΕΛ. Βγαίνοντας πάνω από τα τελευταία σπίτια ακολουθούμε τις πινακίδες για Άγιο Ιωάννη. Η άσφαλτος σταματά σε μια ποτίστρα με νερό πάνω από το εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη. Εδώ εφοδιαζόμαστε με νερό. Συνεχίζουμε στον χωματόδρομο που ανεβαίνει με φουρκέτες την πλαγιά μέχρι που συναντάμε την ταμπέλα που σημειώνει την αρχή του μονοπατιού.
Το μονοπάτι ανηφορίζει με ζιγκ-ζαγκ την θαμνώδη πλαγιά μέχρι να πιάσει την ράχη. Εδώ πάνω το μονοπάτι είναι δυσδιάκριτο και στο κατέβασμα θέλει προσοχή. Μετά στρέφεται δυτικά και μπαίνει στο δάσος όπου είναι φαρδύ και καθαρό. Για 1 ώρα περίπου βαδίζουμε σε όμορφο πευκο-δάσος περνώντας κάτω από την ράχη της Κάτω Τσουκνίδας. Η πορεία είναι αρκετά ανηφορική άλλα ευχάριστη. Βγαίνουμε σε ξέφωτο με όμορφη θέα πρός τις πυκνοδασωμένες ανατολικές πλαγιές και χαράδρες και μπαίνουμε ξανά στο δάσος κατηφορίζοντας ελαφρά, περνάμε κάτω από την κορυφή Άνω Τσουκνίδα και φτάνουμε τελικά σε άλλο ξέφωτο όπου συναντάμε την περίφραξη του εθνικού δρυμού. (Σύνολο 1.30)
Παραλλαγή Β: Λιτόχωρο – Γκόλνα - Άνω Τσουκνίδα Από την κεντρική πλατεία του Λιτοχώρου ακολουθούμε τον δρόμο που ανηφορίζει δεξιά από το ΚΤΕΛ. Βγαίνοντας πάνω από τα τελευταία σπίτια συναντάμε μικρό πάρκο και παίρνουμε νερό. Συνεχίζουμε στον δρόμο και σε 500μ περίπου στρίβουμε δεξιά σε χαλικόδρομο που ανεβαίνει προς έναν στάβλο και συνεχίζουμε σε μονοπάτι ξαναβγαίνοντας στην άσφαλτο. Σε λίγο φτάνουμε μπροστά σε κιόσκι. Αφήνουμε τον δρόμο και παίρνουμε το μονοπάτι που φεύγει αριστερά από το κιόσκι. Βαδίζουμε για λίγο σε χαμηλή βλάστηση και βγαίνουμε αμέσως σε δρόμο που ανηφορίζει προς έναν ξενώνα στα 100μ. Αριστερά από τον ξενώνα συνεχίζει το μονοπάτι. Το μονοπάτι είναι φαρδύ και ξεκούραστο και σε 1 ώρα περίπου μας οδηγεί στο οροπέδιο της Γκόλνας που τον Ιούνιο είναι στρωμένο με όμορφες Ορχιδέες. Εδώ το μονοπάτι στρέφεται βόριο-δυτικά και μας οδηγεί σε ένα μπαλκόνι (926μ) στο χείλος του γκρεμού με καταπληκτική θέα της χαράδρας του Μαυρόλογγου και των ψηλών κορυφών του Ολύμπου στο βάθος. Μέσα στην χαράδρα μπορούμε να διακρίνουμε και το μοναστήρι του Αγίου Διονυσίου. Το μονοπάτι κατηφορίζει τώρα στην βόρεια πλευρά της Γκόλνας και κατεβαίνει τελικά μέχρι το ποτάμι στο ύψος που έχει πέσει η χιονοστιβάδα, μισή ώρα πριν το μοναστήρι. Εμείς το ακολουθούμε για 100μ και αμέσως αρχίζουμε να ανηφορίζουμε προς την κορυφογραμμή. Πάνω στην ράχη βρίσκουμε ένα μαντρί και παίρνουμε το όμορφο μονοπάτι που στο εξής βαδίζει κατάραχα με ελαφρά ανεβο-κατεβάσματα. Σε 15 λεπτά περίπου μετά από ένα τελικό κατέβασμα αρχίζει να ανηφορίζει απότομα και τελικά σβήνει μπροστά σε μια απότομη πλαγιά. Ανεβαίνουμε ελεύθερα ακολουθώντας συνέχεια την ράχη και μπαίνουμε τελικά στο δάσος όπου συναντάμε τα ίχνη του μονοπατιού. Το μονοπάτι που μόλις διακρίνεται ανηφορίζει ελαφρά, λίγα μέτρα κάτω από την κορυφογραμμή. Σύντομα συναντάμε και κάποια σημάδια που μας οδηγούν πάνω στην ράχη. Αμέσως μετά βγαίνουμε στο ξέφωτο της Άνω Τσουκνίδας και συναντάμε το μονοπάτι που έρχεται από τον Άγιο Ιωάννη. (Σύνολο 2.30)
Αφήνοντας την Άνω Τσουκνίδα βαδίζουμε στο δάσος μέχρι που φτάνουμε κάτω από την ράχη Πελεκούδια. Το μονοπάτι τραβερσάρει την βραχώδη πλαγιά περνώντας μέσα από το καμένο δάσος. Ανάμεσα στους γυμνούς κορμούς των πεύκων που πασχίζουν ακόμη να σταθούν όρθιοι ξεπροβάλουν τα πανέμορφα αγριολούλουδα Epilovium με έντονα ροζ άνθη και βλαστό πού φτάνει μέχρι και δύο μέτρα. Μπαίνουμε πάλι σε δάσος και ανηφορίζουμε στην ράχη μέχρι που φτάνουμε στην τοποθεσία Πελεκούδια (1850μ). Από το σημείο αυτό όπου υπάρχει πινακίδα υπάρχουν δύο εναλλακτικές διαδρομές. Η πρώτη συνεχίζει στο ίδιο μονοπάτι και περνά από την τοποθεσία Λιβαδάκι ενώ η δεύτερη ακολουθεί ένα παλιό μονοπάτι που συνεχίζει στην ράχη πάνω από τα Πελεκούδια. (Σύνολο 1 ώρα)
Παραλλαγή Α: Πελεκούδια -– Λιβαδάκι -– Σημαιοφόρος - Καλόγερος Συνεχίζοντας το μονοπάτι κατηφορίζουμε σε ρεματιά και περνάμε στην απέναντι ράχη. Το μονοπάτι ανεβαίνει ομαλά με ζιγκ-ζαγκ περνώντας από δάσος οξιάς και βγαίνει τελικά στην αλπική ζώνη καταλήγοντας στο μικρό οροπέδιο Λιβαδάκι. Είναι μια πανέμορφη τοποθεσία όπου αξίζει να διανυκτερεύσει κανείς και να θαυμάσει την ανατολική του ηλίου. Εδώ υπάρχει μικρό καταφύγιο με τζάκι και δεξαμενή που μαζεύει νερό από τα χιόνια που λειώνουν. (Σύνολο 1 ώρα)
Από εδώ και πάνω δεν υπάρχει μονοπάτι και αν έχει πέσει ομίχλη χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή. Ακολουθούμε τον σωλήνα που φεύγει από την δεξαμενή βαδίζοντας παράλληλα με την ρηχή λάκκα. Ανηφορίζουμε στην συνέχεια δυτικά μέχρι να φτάσουμε στην κορυφογραμμή στο τριγωνομετρικό της κορφής Σημαιοφόρος (2366μ). Βαδίζουμε τώρα στην ράχη έχοντας αριστερά μας τις απότομες πλαγιές που κατεβαίνουν στον Μαυρόλογγο. Μετά από μια γερή ανηφόρα πατάμε στην κορυφή Πάγος (2682μ) αντικρίζοντας με δέος τα “καζάνια” του Καλόγερου. Η ψηλότερη κορυφή απέχει από εδώ μόνο 10 λεπτά. (Σύνολο 1.30)
Παραλλαγή Β: Πελεκούδια -– Σημαιοφόρος -– Καλόγερος Από την πινακίδα στα Πελεκούδια αφήνουμε το μονοπάτι και ανεβαίνουμε δεξιά βγαίνοντας στην ράχη σε μικρό διάσελο. Ακολουθούμε την βραχώδη ράχη με νότιο-δυτική κατεύθυνση ενώ σε μερικά σημεία διακρίνουμε τα ίχνη από το παλιό μονοπάτι. Αφήνουμε τελικά το αραιό δάσος και βγαίνουμε στην αλπική ζώνη ανεβαίνοντας απότομα ανάμεσα σε θεόρατα Ρόμπολα. Μόλις περάσουμε και το τελευταίο δέντρο συναντάμε ένα μονοπάτι. Αυτό οδηγεί αριστερά στο Λιβαδάκι και δεξιά κατεβαίνει στα Πριόνια. Η διαδρομή για τα Πριόνια είναι δύσβατη και ο προσανατολισμός δύσκολος. Ακολουθεί επίπονη ανάβαση πάντα με την ίδια κατεύθυνση μέχρι την κορφή Σημαιοφόρος και από εκεί στον Καλόγερο. (Σύνολο 2 ώρες)
Από τον Καλόγερο μπορούμε να κατευθυνθούμε προς το οροπέδιο των Μουσών ή το καταφύγιο Σπήλιος Αγαπητός. Συνεχίζουμε για λίγο ακόμη στην ράχη και κατηφορίζουμε νότια – νότιο-δυτικά μέχρι ένα μικρό διάσελο κάτω από την κορυφή Φράγκου Αλώνι (2684μ). Στρεφόμαστε τώρα βόριο-δυτικά βαδίζοντας στην ράχη που κατεβαίνει αριστερά από το διάσελο μέχρι να φτάσουμε σε οροπέδιο. Διασχίζουμε τα οροπέδια με δυτική πορεία και ανηφορίζουμε βόρια προς τις Σταυραϊτιές περνώντας από την βάση της κορυφής Άγιος Αντώνιος. Βρίσκουμε το μονοπάτι που κατεβαίνει ανατολικά από τις Σταυραϊτιές και συναντά αυτό που ανεβαίνει από το καταφύγιο στο ύψος της διασταύρωσης για τα Ζωνάρια. Η διαδρομή αυτή είναι πολύ δύσκολη στον προσανατολισμό αν ο καιρός κλίσει, για αυτό χρειάζεται προσοχή. (Σύνολο 2-3 ώρες)